شناخته شده ترین کد وضعیت HTTP، کد خطای 404 است که به دلیل وب به دانش عمومی رسیده است. به این معنی است که صفحه درخواستی وجود ندارد.
اصطلاح "کد وضعیت HTTP" معمولاً به جای عبارت "HTTP Status Line" استفاده می شود، اما آنها کمی متفاوت هستند. خط وضعیت HTTP کاملتر است و از دو بخش تشکیل شده است:
(1) کد وضعیت HTTP (یعنی 404)
(2) عبارت دلیل HTTP (یعنی صفحه درخواستی وجود ندارد)
رقم اول کد وضعیت HTTP یکی از پنج کلاس پاسخ را مشخص می کند. حداقل چیزی که برای یک کلاینت HTTP وجود دارد این است که این پنج کلاس را تشخیص می دهد. اولین رقم 1، 2 یا 3 یک درخواست کاملاً کاربردی را نشان می دهد. اولین رقم 4 نشان دهنده خطای سمت سرویس گیرنده، با رایج ترین کدها در محدوده 400 تا 404 است. رقم اول 5 نشان دهنده خطای سمت سرور، با رایج ترین کدها در محدوده 500 تا 510 است. از آنجایی که کدهای موجود در محدوده 400 و 500 نشان دهنده خطا هستند، به آنها کدهای خطای HTTP نیز گفته می شود.
مهم است که از معنای کدهای خطای HTTP 400 و 500 آگاه باشید تا بتوانید مسائلی را که آنها مطرح می‌کنند، بررسی کنید، به خصوص اگر بر علت آن کنترل دارید.
برای فهرست کامل همه کدهای وضعیت HTTP، به IANA یا W3C مراجعه کنید.
لیست زیر رایج ترین کدهای خطای HTTP را توصیف می کند.
400 Bad Request
این خطا نشان می دهد که درخواست کاربر حاوی نحو نادرستی است.
401 Unauthorized
این خطا نشان می دهد که درخواست کاربر نیاز به احراز هویت (نام کاربری و رمز عبور) دارد.
403 Forbidden
اگر به جای وب‌سایتی که درخواست کرده‌اید، پیام «403 Forbidden» در مرورگر شما ظاهر شود، به این معنی است که شما مجاز به دسترسی به URL مشخص شده نیستید.
404 Not Found
این خطا نشان می دهد که سرور نمی تواند آدرس مورد نظر بازدید کننده را پیدا کند. این معمولاً زمانی رخ می دهد که URL اشتباه تایپ شود.
500 Internal Server Error
این خطا نشان می دهد که سرور با شرایط غیرمنتظره ای مواجه شده است. این اغلب زمانی اتفاق می‌افتد که به دلیل پیکربندی نادرست برنامه روی سرور، یک درخواست برنامه قابل انجام نباشد.
501 Not Implemented
این خطا نشان می دهد که روش HTTP ارسال شده توسط مشتری توسط سرور پشتیبانی نمی شود. این اغلب به دلیل قدیمی بودن سرور است. این یک خطای بسیار نادر است و به طور کلی نیاز به به روز رسانی وب سرور دارد.
502 Bad Gateway
این خطا معمولاً به دلیل پیکربندی نادرست سرورهای پروکسی است. با این حال، این مشکل همچنین ممکن است زمانی ایجاد شود که ارتباط IP ضعیفی بین رایانه‌های پشتیبان وجود داشته باشد، زمانی که سرور کلاینت بیش از حد بارگذاری شده است، یا زمانی که فایروال به درستی کار نمی‌کند.
اولین قدم برای حل این مشکل، پاک کردن کش مشتری است. این عمل باید منجر به استفاده از پروکسی دیگری برای حل محتوای وب سرور شود.
503 Service Unavailable
این خطا زمانی رخ می دهد که سرور به دلیل اضافه بار موقت یا به دلیل بسته بودن موقت سرور برای تعمیر و نگهداری، قادر به رسیدگی به درخواست ها نباشد. خطا نشان می دهد که سرور فقط به طور موقت از کار می افتد. امکان دریافت خطاهای دیگر به جای 503 وجود دارد.
504 Gateway Timeout
این خطا زمانی رخ می دهد که یک سرور در جایی در امتداد زنجیره پاسخ به موقع از سرور بالاتر زنجیره دریافت نمی کند. مشکل کاملاً به دلیل ارتباط کند بین رایانه های بالادست ایجاد می شود.
505 HTTP Version Not Supported
این خطا زمانی رخ می دهد که سرور از پشتیبانی از پروتکل HTTP که توسط کامپیوتر مشتری مشخص شده است خودداری می کند. این می تواند ناشی از عدم تعیین صحیح پروتکل توسط کامپیوتر مشتری باشد. به عنوان مثال، اگر یک شماره نسخه نامعتبر مشخص شده باشد.
506 Variant Also Negotiates
این خطا نشان می دهد که سرور به درستی پیکربندی نشده است.
507 Insufficient Storage
این خطا نشان می دهد که حافظه سرور تمام شده است. این به احتمال زیاد زمانی رخ می دهد که برنامه ای که درخواست می شود نتواند منابع سیستم لازم را برای اجرا اختصاص دهد.
509 Bandwidth Limit Exceeded
این خطا زمانی رخ می دهد که به محدودیت پهنای باند اعمال شده توسط مدیر سیستم رسیده باشد. تنها راه حل برای این مشکل این است که منتظر بمانید تا محدودیت در چرخه زیر بازنشانی شود.
510 Not Extended
این خطا زمانی رخ می دهد که یک برنامه افزودنی متصل به درخواست HTTP توسط وب سرور پشتیبانی نمی شود.
